Waar ben ik aan begonnen...
of beter: Waar ga ik aan beginnen...
Gezien het belabberde weer vanochtend maar even lui in bed blijven liggen met de laptop op schoot en m'n fietsvakantie van dit jaar eens nader bestudeerd. Al met al toch een momentje waarop je je realiseert dat er nog wel wat moet gebeuren voordat de vorm goed genoeg zal zijn voor mijn grote uitdaging van dit jaar.
Dit jaar staan namelijk de Dolomieten op het programma. Dit gebergte in Italië wordt gekenmerkt door hoge én steile beklimmingen. Hoogtepunten uit de reis zullen zijn de beklimmingen van de Stelvio en Mortirolo.
De Stelvio is beroemd/berucht vanwege de lange klim (25 km; 1842 hm) die gekenmerkt wordt door maarliefst 48! haarspeldbochten. Dit levert natuurlijk een prachtig plaatje op vanuit overzichtsperspectief (zie foto). Op
bertevers.nl valt te lezen dat de top tijd 1u17m is en dat bijvoorbeeld Bart Veldkamp er 1u45m over heeft gedaan. Deze beklimming zit vrij vooraan in mijn programma, dus dat zou een leuke tijd moeten kunnen opleveren. Ik ben benieuwd.
De Mortirolo is heel anders van aard. 'Slechts' 12 km lang, maar daarin worden wel 1300 hm overwonnen met stijgingspercentages tot maarliefst 20%. Door veel wielrenners wordt de Mortirolo als de zwaarste beklimming (van Italië) genoemd. Op
cyclingnews staat bijvoorbeeld een quote van Lance Armstrong na een training op deze berg: "It's a terrible climb... it's perfect for a mountain bike. On the hardest parts, I was riding a 39x27 and I was hurting, really hurting. (Mortirolo) is the hardest climb I've ever ridden."
Ondanks (of juist versterkt door) deze zware woorden kijk ik er enorm naar uit. Het kriebelt!
p.s. De laatste tijd heb ik ook e.e.a. toegevoegd aan de
wielren-pagina.