Weblog - Archief




Omloop der Kempen (165 km)
2009-05-09 16:25:12
Vandaag weer een heerlijke tocht achter de rug. Zie hier het verslag dat ik voor op de website van de club (Brabantia) heb geschreven:

Omloop der Kempen - 9 mei 2009

Een uur voordat de wekker af zou moeten gaan, ben ik al wakker. Ik kan niet ontkennen dat ik zin heb in wat komen gaat. Toch nog maar even omdraaien voordat ik eraf ga. Als het dan zo ver is om op pad te gaan, blijkt de thermometer op slechts 6 graden te staan. Maar het belooft prachtig weer te worden en gelukkig komt die voorspelling uit. Bij de inschrijving staan al meer Brabantianen, maar ook niet leden, te popelen om op pad te gaan.
Om 8.00u rollen de eerste meters onder ons door en er vormt zich een mooie groep snelle rijders van, als ik goed heb geteld, 14 man. De eerste 65 km zijn om voordat ik er erg in heb, want met 37,6 km/u gemiddeld hebben we in 1u42m de pauzeplaats bereikt. Een paar rijders doen het terras aan, maar ik grijp even gauw een krentenbol en banaan en zet met een groepje van 5 de achtervolging in op 4 anderen die geen pauze nodig hadden. Gelukkig wordt vooraan ingehouden, zodat we er gauw weer bij zijn en met 9 man gaat de tocht verder. Vlak voor het einde van de eerste omloop komen we de groep van pijlcontroleurs tegen en het laatste stukje gaat samen op. Na 100 km zijn we weer terug bij af en staat het gemiddelde op 36,6 km/u.
Op het terras laten we ons de koffie/sportdrank etc goed smaken en, aangezien de zon flink van zich laat spreken, kunnen de arm- en beenstukken uit. De groep groeit weer tot zo'n 15 man en we gaan op pad voor de tweede omloop, van 65 km. De wind lijkt ondertussen wat aangesterkt, want er staat toch ondertussen een flinke bries. In deze lus doen we de door velen gevreesde strook aan, waar klinkers 'half om half' gelegd zijn, zodat er slechts 5cm brede sporen berijdbaar zijn en even daarvan uitwijken inhoudt dat je direct stilvalt. Maar sinds ik de kasseien van de finale van Parijs - Roubaix heb gereden, durf ik niet meer te zeggen dat dit een slecht wegdek is, eerder een leuke koorddans-act. Dit keer doen we het terras op de pauzeplaats ook even aan en gaan na een korte pauze met een iets uitgedunde groep verder, want onderweg zijn er blijkbaar wat 'buitenlanders' (d.w.z. niet-Brabantianen) kwijtgeraakt. Met een stuk of 10 personen gaat de reis verder, maar wordt nog geen 10 km verder alweer gestaakt i.v.m. een lekke band in de groep.
In het laatste stuk blijkt dat het harde tempo slopend heeft gewerkt, want er zijn telkens minder verschillende gezichten op kop te zien en ook ik heb af en toe moeilijk als de bovenbenen op ontploffen lijken te staan. Als we door Knegsel komen, is het erg verleidelijk om linksaf te slaan richting Veldhoven, maar de 65 km route maakt nog een extra lusje. Nu zijn het Ben en 'man met Barbas-broek' (sorry, jouw naam heb ik nog niet paraat) die erg dankbaar werk op kop verrichten in het voorlaatste stuk. De laatste kilometers nemen Jan en ik voor onze rekening en zo komen we om 13.05u weer bij start-finish aan en zitten de 165 km erop. Uiteindelijk geeft de teller aan dat we 165,4 km met een gemiddelde van 36,3 km/u hebben gereden. Een knappe prestatie, al zeg ik het zelf. Daarmee is de warme douche ook dit keer wel verdiend :).
Dank aan iedereen in de organisatie, want alles was keurig geregeld met bananen en krentenbollen op de pauzeplaatsen, een prima uitgepijlde route en bovendien hebben jullie ook nog eens prima weer weten te bestellen!
2009-05-10 09:58:33
Jacquelien
Is jullie sponsor eigenlijk het bedrijf "brabantia"? Of staat het voor iets anders?
2009-05-10 16:10:45
Gert-Jan de Vries
Brabantia is de naam van de club (officieel is het overigens TWC-ATB Brabantia). Geen bedrijf dus :).
Het klopt wel dat de naam van de club doorgaans niet als grootste logo op de kleding staat, maar bij ons dus wel.
Mocht je willen weten welke sponsors we hebben: Overzicht sponsors.
Plaats een reactie Print Permanent link

de Grenslandklassieker
2009-05-03 18:31:43
Gisteren, de dag na de Superklassieker even de benen los gereden en de gelegenheid aangegrepen om maar weer eens een stukje omgeving te verkennen. Daarbij door een heel mooi stukje België gekomen. Combineer dat met het heerlijke zonnetje dat er stond, en dat het op het gemak mocht (/moest), en je hebt een heerlijke fietstocht van exact 80,0 km. De benen voelden alweer prima aan, dus niets stond de planning van vandaag in de weg: de Grenslandklassieker.
Gezien de inspanningen van de afgelopen dagen kies ik voor de 170 km (en laat de 210 voor een volgende keer). De weersverwachting is dat er aan het eind van de ochtend wat (mot)regen kan vallen, maar ik hou toch liever de voorspelling aan van een lokaal (Limburgs) meetstation, waar men zegt dat het droog zal blijven. De start in Geleen is slechts 45 min (met de auto) vanaf Eindhoven, dus hoef ik niet al te vroeg op. Om even na 7u heb ik mijn parkeerplekje gevonden en om 7.20u ga ik op pad.
Het is nog wel even fris, want het zonnetje laat zich niet zien, dus de mouwstukken blijven aan. Vanuit Geleen gaat het richting Valkenburg om dan België in te duiken. Daar ligt als verrassing (tja... route van tevoren niet echt goed doorgenomen) de beruchte Kinkenweg te wachten. Gerapporteerde maxima variëren van 18 tot 23%. Ik heb hem al eens eerder gereden (2007 twee keer tijdens een weekendje Shimano Fietschallenge), dus ik wist wat me te wachten stond. Dat het met de benen nog goed zit blijkt wel uit het verzet. Tot mijn verbazing kom ik zonder al te veel moeite (hartslag max 188bpm) op de 39x21 boven. Halverwege staat overigens een videocamera te draaien, waarschijnlijk voor de Shimano Fietschallenge die vandaag ook gereden wordt (vanuit Vaals). Ik zal die site ook eens in de gaten houden en zien de beelden te bemachtigen.
Dan wordt het derde land (Duitsland) aangedaan via Eupen en het pad dat langs het nabijgelegen stuwmeer loopt. De bevoorrading is aan de andere kant van de dam, dus tweemaal (i.v.m. doodlopende weg) wordt ons een prachtig uitzicht over het stuwmeer gegund. Na de inwendige verzorging gaat de klim nog even verder, want hier ben je pas op 375 meter boven n.a.p. en het plafond van vandaag ligt op 611m (start overigens op 70m). Net na de top tref ik een andere (overigens voor mij onbekende) Eindhovenaar die het maar wat jammer vindt dat ik de doorsteek van de 170km maak aangezien hij graag nog wat langer achter mijn (zij het niet al te brede) rug had willen rijden (hij ging voor de 210km).
Het parcours blijft maar op en af gaan en via een klein stukje België, waar ik even een kilometer of 20 in de luwte van een groepje kan fietsen, gaat het via Vaals Nederland weer in. Even vergis ik me in een bordje en rijdt daardoor ongeveer een kilometer de verkeerde kant op. Gelukkig reed ik kort daarvoor nog wat anderen voorbij, dus viel het me gauw genoeg op dat er niemand meer achter me zat, dus rechtsomkeert. Tot aan de laatste pauze in Simpelveld (bij de museumspoorlijn) voel ik me wonderwel sterker en sterker worden. De laatste 30 km die nog resteren doe ik er dan nog maar een tandje bij en veeg heel wat deelnemers op die niet eens meer de moeite nemen om in mijn wiel proberen te blijven.
De weersverandering lijkt toch te komen, want ineens steekt een harde wind op die vol op kop staat. Ook dat kan me niet meer deren, want ik ploeg hard door over het nog steeds glooiende terrein. Dan vallen op 177 km een paar druppen, maar gelukkig zet het niet door. De laatste paar kilometer gaat in licht dalende lijn en zijn een genot om te rijden: lekker bijtrappen boven de 50km/u en net voor het vlakke kan ik achter een motor kruipen om zo ook door de bebouwde kom hetzelfde tempo aan te kunnen houden. Uiteindelijk kom ik uit op 185 km, toch ietsje meer dan de beloofde 170, maar heerlijk gereden en gek genoeg weinig vermoeid. 1900 hoogtemeters, 29.6 km/u gemiddeld en 4180 kcal verbruikt. Daarmee blijk ik in de afgelopen 5 dagen net geen 620 km gefietst te hebben en daarmee de totaalstand van mijn huidige fiets op het prachtige getal van 6666 km gebracht te hebben.
2009-05-04 15:20:53
Anonymus
Patser ;-)
Plaats een reactie Print Permanent link

De Superklassieker - foto's
2009-05-02 17:34:14
Laatste verandering: 2009-05-02 21:35:19
De foto's staan online. Jammer genoeg door een stelletje amateurs genomen (firstfotofactory), of je moet het artistieke vrijheid noemen, maar op 3 van de 6 beschikbare foto's mist op z'n minst de onderste helft van de fiets. Aangezien ik hiervoor geen €13,90 (per foto!) over heb, slechts klein formaat beschikbaar. Deze foto's zijn overig gemaakt op de Oude Kwaremont en/of Patersberg.
De Superklassieker - foto's foto 1 De Superklassieker - foto's foto 2
De Superklassieker - foto's foto 3
Plaats een reactie Print Permanent link

De Superklassieker
2009-05-01 19:25:04
Laatste verandering: 2009-05-02 17:00:25
Afgelopen weekend bekroop mij het stoute plan om op de dag van de arbeid een dagje vrij te nemen en de Superklassieker te rijden: een toertocht die de slotkilometers van de ronde van Vlaanderen combineert met die van Parijs Roubaix. Vandaag was de grote dag.
Om 4.45u (ja, je leest het goed) gaat de wekker. Ondanks dat het stevig vroeger is dan anders ben ik direct klaarwakker en helemaal klaar voor wat komen gaat. Gauw even opfrissen, aankleden en het ontbijtje klaarmaken evenals wat broodjes voor onderweg. Als de bolletjes met gekleurde muisjes (direct maar beginnen met krachtvoer ;)) op zijn nog even gauw afwassen spullen onder de arm en de fiets in de auto om vervolgens koers te zetten naar Oudenaarde, België. Met voornamelijk snelwegen voor de boeg gaat het vlot en al gauw zijn Antwerpen en Gent gepasseerd en dan doemt Oudenaarde op. Even een parkeerplekje vinden, de fiets weer uit de auto en de laatste voorbereidingen treffen en dan, om 7.33u, naar de start om in te schrijven. Nog even het lijstje erbij om te zien wat er vandaag voorgeschoteld wordt: nou, nou... dat wordt flink aan de bak op dit voor mij nog onontgonnen gebied der Flandriens met kasseienklimmetjes en niet te vergeten de kasseienstroken.
Direct vanuit de start toch maar een beetje vaart gemaakt in de hoop toch wat warm te kunnen rijden, want al na 7 km moet de Koppenberg bedwongen worden. De 600m aan gemiddeld 11% met een maximaal stijgingspercentage van 22% liegen er niet om en met nog koude benen hakt hij er flink in. Het klimmen op kasseien vereist toch even aanpassing: iets groter rijden en niet direct willen staan als het stijl wordt, want dan slipt je achterwiel gewoon door... even wennen. Na de top zijn er 10 km tot de Oude Kwaremont, die met z'n 2200 meter lekker lang doorloopt. Met gemiddeld 4% en maximaal 11% loopt hij lekker. In de 11 km daarna volgen de Paterberg en Taaienberg (met max 20% en 18% respectievelijk) en dan zijn de eerste scherprechters geweest. Dan volgen ook de Steenberg, Leberg en Molenberg (ieder max 14%), waarvan de laatste toch even stevig stoempen is want op slechts 500m worden 50 hoogtemeters overwonnen (10% dus). 4 km later volgt de eerste bevoorrading en zitten bijna de eerste 50 km erop. Er is volop keuze aan cake, wafels, koekjes, bananen, sinaasappel en een heerlijk gekoeld blikje sportdrank.
Even bijgetankt en dan maar weer door naar de Stationsberg, gevolgd door wat in de route slechts ter informatie staat genoemd: Ronse. Hier blijkt een leuk lusje te zijn ingelast waar even wat geklommen moet worden. In de verte is een bocht te zien, dus daar zal de helling (die best te doen is) wel eindigen. Nou... niet dus, na de bocht komt G-J haast versnellingen te kort, zo vlot moet teruggeschakeld worden. De Polar geeft hier toch ineens 15% aan... en dat voor een ongeregistreerde klim. Na 25 relatief vlakke kilometers gaat het ineens lekker vlot omlaag. Dan voel je aan je water al wat er gaat gebeuren: met een vliegende vaart de bocht om en dan verschiet de helling ineens in de andere richting: Mont Saint-Aubert. Ondanks dat het een doodlopende weg naar boven is (en dus straks weer in omgekeerde volgorde wordt gereden) is het toch wel de moeite waard. Deze klim is één van de weinige vandaag die op 'gewoon' asfalt verreden mag worden en hij loopt lekker: 1800m aan gemiddeld 7% en max 11%. Bovenop is de tweede verzorgingspost en zijn er 98 km afgelegd. Na bijgevoerd te zijn met al eerder genoemde lekkernijen wordt het besef steeds sterker: niet zo ver meer (17 km) en dan begint de pret. Nouja... pret... dat denk je dan nog, groentje als ik ben in kasseienland.
Op km 115 ligt niets minder dan Carrefour de l'Arbre te wachten. Deze helse strook van 2100m is absoluut geen pretje. Achteraf bezien had ik hier nog niet echt klagen, want deze kasseien lagen er toch nog wel relatief fatsoenlijk bij. Hooguit 50m is er rust want direct daarop volgt de volgende strook van 1100 meter (Gruson). Het wegdek wordt al beroerder en telkens vaker zoek ik de verlossende berm op (zand/grindstrookje). Je wilt zo graag je handen wat ontspannen, maar zodra je dat doet schieten extra pijnscheuten door je vingers en vliegt je stuur je bijna uit handen. De beste techniek lijkt te zijn: handen op het stuur, maar... daar vertellen ze dan weer niet bij dat er ook bochten in die achterlijke stroken zitten, dus daar moet je halsbrekende toeren uithalen om toch gauw het stuur anders beet te pakken om bij de remhendels te kunnen komen. Bovendien moet je zo nu en dan de kasseien weer opzoeken waarbij je tot je schrik ineens complete wegverzakkingen vlak voor je ziet. Al voor je erin rijdt doet het je al zeer hoe het materiaal hiermee mishandeld wordt. De velgen en spaken laten hier overduidelijk horen het niet eens te zijn met de parcourskeuze. Maar ok... dan is ook deze strook bedwongen en maarliefst 7 km wordt ons rust geschonken tot aan de strook van Hem (1400m).
Daar komt het besef keihard aan: hier is niets, maar dan ook helemaal niets leuk aan. De vingers voelen nu zwaar gekneusd aan en iedere kassei slaat je vingers verder tot moes. Ook de bermen bieden weinig soelaas, want daar zijn met de jaren her en der kwakjes asfalt neer gegooid die een weinig beter wegdek opleveren. Tot slot is er nog een klein strookje van 300m keurig gelegde kasseien (zo kan het dus ook!) in Roubaix vlak voordat het parcours de wielerbaan op draait. Met een rondje over de baan wordt het parcours na 133 km toch op wel erg originele wijze afgesloten. Leuk!
De oplettende lezer heeft nu echter door dat de tocht er voor vandaag nog niet opzit, er zit namelijk nog een terugtochtje naar Oudenaarde aan vast. Deze laatste 42 km zijn ook uitgepijld en volgen voor het grootste stuk de rivier de Schelde, gelukkig stroomafwaarts. Na de eerste 133 km vrijwel geheel alleen gereden te hebben, vind ik hier een kompaan (die ik al eens eerder vandaag gezien heb) om samen mee de wind te trotseren. Met toch een gangetje van zo'n 35km/u rijden we verschillende groepjes renners voorbij, waaronder op een gegeven moment ook drie jongedames. Één van hen laat al vrij snel lopen, maar nadat wij twee heren van kop zijn gedraaid, blijken de meiden keurig mee op kop te rijden. Er blijkt wel enig talent aan boord te zijn, want het vrouwelijk schoon, dat mij uit de wind houdt doet er nog eens een tandje bij. Al gauw gaat het 40km/u en houdt een volgende Belgische schone het voor gezien. Nog steeds rijdt de derde voorop en wil de kop nog niet overgeven. Dan blijkt het welletjes en houdt ze de benen stil. Met een complimentje neem ik de kop over en trek nog even door, maar dan blijkt dat zij en ook de mannelijke metgezel er de brui aan geven. Ik kijk nog eens op m'n teller, en ja... 42km/u met tegenwind na 150km in de Vlaamse Ardennen is ook wel een beetje té.
Ik houd de benen stil voor een hergroepering en de koppeltijdrit naar Oudenaarde zet zich voort. Dan blijkt dat ik me toch iets teveel uitgesloofd heb, want de kopbeurten worden telkens korter. Ook verdraagt mijn maag ondertussen helemaal niets meer, zelfs niet gewoon water, ook geen goed teken. Desalniettemin zien we de Oude Kwaremont en Koppenberg al in de verte liggen en als we die voorbij rijden, is Oudenaarde niet ver meer. Als verrassing bij de finish krijg je nog naar keuze een zonnebril of badhanddoek mee, ik kies voor het laatste. Terug bij de auto de boel inpakken en zit de dag erop. Althans... vlak voor vertrek wil ik nog even wat 'water' lozen. Om bij de bosjes te komen moet een klein heggetje overwonnen worden, maar ik stap mis, d.w.z. half op de trottoirband die ik niet gezien had. Mijn enkel werkt niet mee en voordat ik het weet lig ik op de stenen. Gelukkig weinig erg, dus ik sta weer op. Dan blijkt dat het vochttekort en de vermoeidheid hun tol eisen want de sterretjes draaien voor ogen en al zwalkend bereik ik het hekje aan de andere kant van het fietspad. Onder het motto "ik heb er ook niet veel aan om voorover de bosjes in te donderen" maar even gaan zitten. Het zweet breekt flink uit, maar al gauw is de situatie weer onder controle. De enkel heeft het uiteindelijk goed doorstaan, wel ietsjes dikker, maar niet al te erg.
Ondanks deze perikelen na de finish, kijk ik toch terug op een heerlijk dagje fietsen met geheel nieuwe ervaringen. De in totaal 177 km met 29,7 km/u (in 6u + 31m pauze her en der) afgelegd, hadden volgens de Polar 818 hoogtemeters en kostten 4058 kcal. In de auto terug moet ik af en toe even andere muziek opzoeken omdat anders de neiging om een dutje te doen iets te groot wordt, en dan stuit ik op het nummer "I can't tell the bottom from the top (, am I standing on my head or on my heels)" van the Hollies, dat vrij aardig vertolkt hoe een kasseienstrook aanvoelt. Luid mee joelend verloopt de reis vlot en ben ik om 16.30u weer thuis. Of ik deze tocht ooit weer doe? Ik heb al eens eerder gezegd een tocht NOOIT MEER te rijden... :).
De Superklassieker foto 1
2009-05-02 09:52:51
Jacquelien
Jeetje, het was echt een "dag van de arbeid" voor jou.....
2009-05-02 21:33:56
Gert-Jan de Vries
Laten we het een eerbetoon noemen, want arbeid is er zeker geleverd :). Ik lees net op de achterkant van een reep Snickers dat ik die 4058 kcal het energie-equivalent is van 16 repen. Vandaar dat ik zo'n honger had :D.
Plaats een reactie Print Permanent link

Lekker!
2009-04-25 22:09:13
Mmmmm... prima gelukt, wellicht een beetje te veel vulling (in verhouding), maar toch een heerlijke appelkruimeltaart gebakken :).
Lekker! foto 1
2009-04-27 17:03:12
Patrick
Hmmm, lekker. Doe mij maar een puntje!
2009-04-27 17:56:06
Jacquelien
Stuur ook maar wat naar Vries.....
2009-04-27 18:41:28
Gert-Jan de Vries
Hij is nog niet op hoor... dus kom gerust langs voor een stukje :D
Plaats een reactie Print Permanent link

Limburgtocht
2009-04-12 16:20:42
Laatste verandering: 2009-04-12 16:21:33
Gisteren had ik na afloop van de Limburgtocht al het volgende stukje al geschreven, daar kan ik nu wat foto's aan toevoegen. Had ik al verteld hoe ik de Keutenberg op was geknald :)? Laat ik er geen verdere woorden aan vuil maken. De foto (genomen net voor de boerderij, dus aan het einde van het stijle stuk) zegt genoeg. Heerlijk ;).

Goede weersvoorspelling, maar toch in het begin een flinke bui op ons dak gekregen. Daarna brak de zon echt door en liep de temperatuur flink op. De eerste heuvel van de dag meteen maar aangesproken om even de benen te testen: die voelden prima aan. Via St. Geertruid, Noorbeek, Ulvend en St. Martensvoeren eerst België in met leuke klimmetjes rond De Planck en weer Nederland in via Cote de Beusdael. Via Mechelen de Kruisberg op geknald en via Eys en de minder bekende Mingersberg naar de Fromberg. Niet zo ver na Eys kwamen twee Raborenners tegemoet, waaronder Bram Tankink. In Schoonbron lonkte de Keutenberg al, maar eerst de pauze. Daarna met koude benen alle registers los op de Keutenberg en zonder omkijken doorgereden tot helemaal bovenop. Daar voor het eerst maar eens omgekeken en tot mijn verbazing geen Brabantiaan te zien, bleek ik de boel zo op een 200/300 meter gereden te hebben. Daarna afdaling van de Doodeman en via Sibbe naar de Cauberg. Daarna nog o.a. de Bemelerberg en Wolfsberg op weg terug naar Slenaken. De laatste ~20 km bleek dat het langeduurvermogen nog niet helemaal op pijl is en gingen er wat punten voor de bergtrui :) naar de concurrentie. Al met al heerlijk uitgeleefd in het Limburgse land.
Limburgtocht foto 1 Limburgtocht foto 2
Limburgtocht foto 3
Plaats een reactie Print Permanent link

33333+
2009-04-05 15:57:46
Laatste verandering: 2009-04-05 16:00:14
Het had zo mooi kunnen zijn :)... voorafgaande aan deze tocht was mijn persoonlijk totaal aantal gereden kilometers 33233, met precies 100 zou dat toch een mooie stand opleveren. 'Helaas' stond voor vandaag de eerste 150+ op de agenda, dus staat de teller nu op 33392 (overigens stond voor de rit van afgelopen dinsdag de seizoenstand op 1111, ook zo'n mooi getal :)).
Deze eerste lange tocht van het jaar (159 km; "de Heuveltjestocht") leverde ook meteen de eerste hoogtemeters op (300 volgens de Polar) en dat was toch wel weer even wennen. Op zich kwam ik prima naar boven (als eerste van de groep :)), maar ik het gebrek aan parcourskennis (en uithoudingsvermogen) brak me toch even op toen direct achtereen twee pittige klimmetjes kwamen. Op de eerste werd ik uitgedaagd door een clubgenoot, dus dan moet je wel in het rood... blijkt direct na de afdaling weer zo'n stijl kreng te komen. Die heeft me de 30km daarna toch even lelijk opgebroken (let wel... we waren toen nog maar half 'koers'). Daarom een stevige greep uit m'n druivensuikervoorraadje gedaan en in de spaarstand gegaan (achter in de groep). De tweede pauze (op 110 km) kwam als geroepen en daarna bleek dat m'n herstelvermogen toch nog wel op orde is. Weer geregeld op kop gereden en dat ging toch wel lekker. Nu moet ik zeggen dat er toen wel wat rustiger werd gereden (35km/u ipv 37 daarvoor), maar ok.
Flink moe thuis gekomen, van een welverdiende douche genoten, gauw wat stroopwafels, een snicker en wat bekers (choco)melk naar binnen gewerkt en de video aangezet (ronde van Vlaanderen), want ja... de fiets wil ook graag even verzorgd worden. Op het moment van schrijven zijn ze op tv (vertraagd terugzien van video) de laatste 50 km in gegaan. Eens kijken hoe de koers zich gaat ontwikkelen...(heerlijk met de beentjes omhoog).
Plaats een reactie Print Permanent link

Publicaties
2009-04-04 14:05:39
Vanaf heden zijn ook mijn publicaties op deze site te vinden, onder research.
Plaats een reactie Print Permanent link

Zesdaagse van Tilburg (2)
2009-04-02 17:17:35
Laatste verandering: 2009-04-02 17:18:07
Al met al was het een erg leuke ervaring. We hadden (staan)kaarten voor het middenterrein. Op de tribune heb je weliswaar een beter zicht op de finish, maar op het middenterrein sta je wel veel dichter bij de renners en merk je pas echt hoe rap het eraan toegaat. In de koppeltijdrit was bijv. de winnende tijd 10.5xx seconden. Dat is toch 200m/10.5s*3.6=68.5 km/u. Leuke onderdelen gezien, zoals de derny-koers waarbij Joop Zijlaard (als derny-rijder) er keer op keer een mooie show van wist te maken, maar ook de sprint, waarin Yondi Schmidt (Nederlands kampioen Keirin) toch even gek stond te kijken dat hij gepiepeld werd door een 16 jarige (Matthijs Buchli), in deze sprint was hij de spreekwoordelijke derde hond.
Zesdaagse van Tilburg (2) foto 1 Zesdaagse van Tilburg (2) foto 2
Zesdaagse van Tilburg (2) foto 3
Plaats een reactie Print Permanent link

Zesdaagse van Tilburg
2009-04-02 17:08:36
Laatste verandering: 2009-04-02 17:19:06
Afgelopen maandagmiddag zie ik in mijn mailbox een email verschijnen met de mededeling dat ik 2 kaarten heb gewonnen voor de Zesdaagse in Tilburg (baanwielrennen). Het waren kaarten voor woensdagavond en ik kon ze dinsdag ophalen in Best. Natuurlijk heb ik dat in stijl gedaan door met dit prachtige weer een tochtje via Best te plannen. Een collega zo gek gekregen om mee te gaan :)... dus gezellig met z'n tweeën eens gekeken hoe het er in het echt op de baan aan toe gaat. Hier alvast wat sfeerfoto's.
Zesdaagse van Tilburg foto 1 Zesdaagse van Tilburg foto 2
Plaats een reactie Print Permanent link

© Gert-Jan de Vries
Sitemap
RSS
LinkedIn
ResearchID