Vanochtend had ik wel zin in een ander parcours. Op de website van mijn clubje staat dat men 's zondags om 9.30u verzameld voor een ATB tocht. Laat ik die optie maar eens nemen om a) te zien wie er zoal meerijden op dat tijdstip en b) wat nieuwe routes te leren kennen. Ietwat te vroeg kom ik aan bij een lege parkeerplaats met op straat de restanten van een drankfestijn. O ja, dat is waar ook: Carnaval. Blijkbaar kent men hier het gezegde "'s avonds een vent, 's ochtends een vent" niet want het blijft angstvallig stil. Er komt niemand opdagen, 9.30u verstrijkt en ik krijg het koud, dus dan maar alleen op pad.

Van tevoren al even een backup-optie bepaald: ik rij door naar Oirschot voor de vaste ATB-route daar. Op weg ernaar toe volg ik het bekende asfalt maar, er zullen vast opties door het veld zijn, maar die ken ik (nog) niet. In tegenstelling tot de rest van de route is de weg die het bos in leidt niet gestrooid en ligt er mooi wit besneeuwd bij. Af en toe even opletten voor bevroren plassen, maar verder kan gewoon het gas erop. Dan volgt een wat bochtiger stuk met wat hoogteverschil en op een stuk waar minder sneeuw blijkt het gladder dan verwacht: ijzel! Terwijl ik kracht zet op mijn linker pedaal merk ik dat m'n achterwiel iets naar rechts uitbreekt. Gauw reduceer ik de kracht, maar het is al te laat: mijn zwaartepunt ligt niet meer boven de wielen en voordat ik kan reageren klap ik tegen het asfalt. De linkeronderarm en -heup hebben de klap opgevangen, maar mijn hoofd krijgt nog een zwiep mee en tikt hard tegen de grond. Overeind krabbelend voel ik pijn aan arm en heup, maar ook hoofdpijn. Maar even rustig aan en zien wat er aan de hand is.

Balen... want ik heb nog geen meter in het bos/veld gereden, waarvoor ik hier toch kwam. Ik besluit toch verder te gaan: 50m na de val kan ik afslaan het bos in om de route op te pakken met de lus genaamd "De Beerzen". Het hoofd dreunt nog wel wat na bij iedere boomwortel die ik passeer, maar langzaamaan wordt het minder. Gelukkig weinig erg dus. Het zonnetje schijnt en zo nu en dan zorgt een windvlaag voor een lokale sneeuwval vanuit de bomen. Over smalle paden is het lekker draaien en keren hier, weinig rechte stukken. Verderop in de route komen meer modderpoelen waar nog net sporen omheen te vinden zijn. Na tijden niemand gezien te hebben wordt het nu drukker met wandelaars en honden die uitgelaten worden. Zowaar rijdt er nu ook een mountainbiker voor me op een stuk waar een smal zandpaadje in een lange strook ligt. De grote plaat en knallen richting mijn voorganger. Plots veranderd het zandpad in een modderbende en is het goed opletten want de kleinste stuurfout stuurt je ofwel diepe modder in zodat je geheid over de kop gaat, ofwel het prikkeldraad in. Beide lijkt me niet zo fijn, dus schakel ik gauw terug en laat me door de modder afremmen tot een iets veiliger snelheid.

Zodra ik de MTB-er bijna te pakken heb slaat hij van de route af. Bah... ik had hem graag in deze technische strook op z'n nummer gezet ;) Er volgt een laatste lus "Oirschot" waar weinig lol te beleven is: lange stukken over zeer slechte brede boswegen en veel stukken asfalt. Wederom rij ik op een mountainbiker af, maar ook die draait vroegtijdig af... het zit me niet mee vandaag. Wanneer ik terug bij af kom, staan er 40km cross op de teller en moet ik nog terug naar huis. De wind is aangesterkt en staat pal tegen. In plaats van de ongeveer 15km (wat ik in gedachten had) zijn het er bijna 20, dus de laatste loodjes vallen zwaar. De warme douche maakt veel goed, al is het nagelborsteltje met water en zeep om geschaafde knokkels vrij van vuil te maken niet de grootste pret.

Tijd om de schade op te maken: Een flinke zwelling op de onderarm, blauwe heup en stuk huid van m'n knokkels af en een licht gekneusd ego. De helm heeft de klap op m'n hoofd goed opgevangen, maar ik kan wel op zoek naar een nieuwe: de binnenschaal is door-en-door gebarsten. Blij dat ik hem op had. De mouw van mijn windjack vertoont ook een gat en schuurplek. Meest belangrijk van al: afgezien van een krasje op de snelspanner is de fiets ongeschonden uit de strijd gekomen.

Details van de rit: 75.6km, met 22.9km/u gemiddeld, waarvan 40.1km met 21.2km/u gemiddeld door het bos.