Dag: 1 2 3 4 5 6

Luxemburg 2013

Na goede ervaringen vorig jaar in Luxemburg heb ik me opgeven voor de Jean Nelissen Classic, een zware toertocht door het Luxemburgse landschap. Aangezien het voorjaar van 2013 pas in Juni een beetje op gang komt, maar het weer ook meteen de hele week voorafgaand aan de tocht goed is, boek ik wat extra dagen vakantie om nog wat extra klimkilometers op te doen.

Dag 1: 04-06-2013 : Vianden - rondrit 1 (88.1km, 2010hm)

De dag begint geheel bewolkt in Eindhoven, maar over de grens, in België breekt de zon door en tegen de tijd dat ik in Luxemburg ben is er een strakblauwe lucht. Nog even de tank vol gooien, want dat scheelt hier toch wel het nodige en dan door naar het hotel. Jean Nelissen (wel zelfde naam, geen familie van) hemzelf heet mij welkom en na bagage uitgeladen te hebben even gauw lunchen en dan op pad. Ik heb een route uitgepluisd Duitsland in om ook daar nog even een BIG klim (Krautscheid) aan te doen. Het is me gelukt om een leuke route uit te zetten over autoluwe wegen, al valt een kleine lus af vanwege wegwerkzaamheden. Als ik de route een thema moet geven dan is het "Geel", want die kleur overheerst hier in het landschap: velden vol koolzaad (gonzend van de bijen), weilanden vol boterbloemen, wegkanten vol bloeiende brem en heel wat citroenvlindertjes. Na toch geruime tijd niet serieus geklommen te hebben is het wel weer even wennen om meer dan een viaduct op te moeten, maar toch redelijk op het gemak rollen een krappe 90km onder de wielen door. Jammer genoeg geen geopend terrasje kunnen vinden op deze ruhetag, dat maak ik de komende dagen wel goed :). Na terugkomst een heerlijk ijsje (2 enorme bollen op een hoorntje) gehad om daarmee de start van de vakantie te bezegelen!

Dag 2: 05-06-2013 : Vianden - rondrit 2 (97,1km, 1159hm)

Terwijl er gisteren vanuit de start geklommen moest worden, start de rit van vandaag in ligt dalende lijn. Daarna doemen de klimmetjes na elkaar op en lopen toch al een stuk makkelijker dan gisteren. Ik heb een mooie route op m'n nieuwe Garmin (Edge 810) gezet, maar deze heeft er de nodige moeite mee. Zodra ik, na de eerste klim (Berdorf Gorges du Loup) op een gegeven moment het fietspad volg dat parallel loopt aan de weg waarover de route was bedacht is hij het spoor bijster en komt volkomen vast te zitten. Opnieuw opstarten werkt ook niet meer want na een paar seconden valt hij spontaan weer uit... het enige dat rest is een master-reset en zowaar hij doet het weer, maar m'n route ben ik kwijt. Daar sta je dan in den vreemde (Garmin, bedankt!). Gelukkig kan ik nog wel navigeren naar bepaalde plaatsen, dus op de gok maar wat invoeren en maar zien waar ik uitkom. Helaas is ondertussen de hooikoorts losgebarsten, ongetwijfeld het bloeiende gras dat op grote velden door de wind wordt bewogen. De zoveelste (5e oid) wegwerken doen zich aan, en ik ben het omrijden wel een beetje zat. De weg ziet er gewoon keurig berijdbaar uit, dus laten we het er maar op wagen. Over een afstand van een kilometer of twee gaat dat ook prima; de laatste 100m blijkt echter het asfalt eruit gehaald te zijn zodat een grof grindpad resteert. Op goed geluk doorrijden maar, ... psssjt... daar gaat de achterband. Met de ogen vol tranen, en de neus vol snot tussen het bloeiende gras een bandje verwisselen. Niet alleen de binnenband, maar ook de buitenband heeft een gat opgelopen, maar daarop kan ik wel 'thuis' komen. Bij terugkomst blijkt dat bij een hogere druk (dan ik met m'n kleine pompje voor elkaar wist te krijgen) de binnenband erdoor komt, dus ook maar de buitenband vervangen. De rest van de rit verloopt gelukkig minder problematisch, al blijft het snotteren geblazen. De klimmetjes die ik had willen rijden pak ik niet bij toeval mee, dus morgen maar in de herkansing. Aan het thema van vandaag ga ik geen woorden vuil maken... dat is zo wel te raden.

Dag 3: 06-06-2013 : Vianden - rondrit 3 (132,8km, 2727hm)

Aangezien de route van gisteren anders verliep dan gepland, moeten de klimmetjes die op het programma stonden vandaag maar gereden worden. Het stroomafwaarts langs de rivier starten beviel wel, dus op naar het Zuiden. Over allerlei binnenweggetjes doe ik de mooiste klimmen aan met prachtige vergezichten bovenop. Het is uitermate dorstig weer, dus wanneer er zich een terrasje aandoet maak ik daar gebruik van en vul meteen m'n bidon met water. De cafés zijn hier dun gezaaid, dus pakken wat je pakken kan. Na een mooie rondrit waarin ik weer 3 BIGs kan afvinken (Eoliennes de Pafebierg, Altrier en Cote d'Houwald), kom ik in Diekirch, waar ik op zoek ga naar een eetadresje. Een lekkere Croque-monsieur gaat er wel in, en ook de dubbele ice-tea smaakt prima. Een drietal klimmetjes resteert tot in Vianden, waar ik nog een vierde als toetje meeneem: de steile weg langs het kasteel en de jeugdherberg. Helaas rijden er tegelijkertijd 3 scooters de klim op, en dus hangt het blauw van de dampen: gatverdamme... ik wou de klim nog even opknallen, maar laat dat maar zitten, dat kost me 10 levensjaren van m'n longen. Afgezien van dit laatste stukje vandaag lekker op het gemak gereden en een dikke 130km afgelegd. Na gedoucht te hebben maar weer eens zo'n lekker ijsje ophalen. Lekker herstellen :).

Dag 4: 07-06-2013 : Lorentzweiler - rondrit (86,7km, 1151hm)

Vandaag een variant. Met de auto ga ik naar Lorentzweiler (ten Noorden van de stad Luxemburg) en maak een rondje om de grote stad. Hierin doe ik de laatste twee BIGs aan (Birgerkraiz en Mont Saint Jean) zodat ik 'Luxemburg' (evenals 'Nederland') compleet heb (kwartet! :) ). Helaas zijn hier de 'B'-wegen een stuk drukker dan vergelijkbare wegen rondom Vianden, dus van lekker op het gemak van de natuur genieten komt weinig terecht tijdens de eerste 50km. Daarna worden de wegen wat rustiger en kan je wat meer rond kijken. Na een rondje van een dikke 85km lekker rond peddelen met de handjes op het stuur is het welletjes, want morgen moet de grote tocht gereden worden en het zou een beetje zonde zijn om de dag ervoor teveel te doen. Het is weer erg warm vandaag, wat er o.a. voor zorgt dat je de hele rit asfalt ruikt. Na terugkomst blijf ik dan ook even lekker op m'n donkere, koele hotelkamer liggen alvorens het dorpje in te gaan voor de inschrijving van de tocht van morgen en het avondeten. Een lekkere biefstuk, patatjes en groenten gaan er prima in. Als extra voorbereiding op de dag van morgen gaat er met gemak nog een Coupe aux Noix de Vianden achteraan. Sportvoeding! ;)

Dag 5: 08-06-2013 : Vianden - Jean Nelissen Classic (211,1km, 5723hm)

Vandaag staat de grote tocht op het programma: 220km met daarin 4500 te overbruggen hoogtemeters. Eigenlijk dit seizoen door de belabberde start van de lente te weinig lange tochten gemaakt in de voorbereiding, maar met goede moet gestart. Het rustige peddelen van gisteren heeft z'n effect gehad: het klimmen gaat heerlijk in de eerste 90km. Ik rij een stuk samen op met Martijn uit Valkenswaard die iets rustiger klimt, maar vrij vlot na de klim weer komt aansluiten. Ook een Luxemburger uit de buurt rijdt mee, maar komt niet uit het wiel. Op een stuk vals plat, brede weg, loopt aan de rechterkant een man zijn hond uit te laten. Ik rij op kop en passeer de man op ruime afstand als ineens de hond de weg op schiet zo m'n achterwiel in. Ik voel een tik naar links en achter mij letten ze gelukkig goed op zodat alles goed gaat, maar het thema voor vandaag is hiermee bepaald. Later volgen nog een stuk of 5 honden (klein en groot) die de weg op willen springen en gelukkig wel op tijd door hun baasjes tegengehouden worden. Wat is dat toch met baasjes die hun beesten niet onder controle hebben...

Af en toe is het flink opletten geblazen als de route over wegen voert die eigenlijk afgesloten zijn vanwege wegwerkzaamheden en waar grind of zand op het asfalt ligt, maar afgezien daarvan bereiken we eenvoudig de eerste twee verzorgingsposten op 50 en 100km. We treffen Marcel uit Geldrop (zo tref je midden in Luxemburg andere fietsers die eigenlijk om de hoek wonen) en babbelen zolang de klimmen het toelaten. Marcel rijdt wat makkelijker en vertrekt langzaam maar zeker om uiteindelijk uit het zicht te verdwijnen. Martijn kan mijn tempo niet volgen en zo rij ik uiteindelijk weer alleen. Het klimmen gaat allemaal niet zo makkelijk meer en op 120km van de start beginnen de pijntjes overal en nergens: benen, voeten, rug, nek, ...

Kort voor terugkomst in Vianden (135km) heeft de organisatie bedacht dat het leuk is om de 'Mur de Vianden' in het parcours op te nemen. Deze muur kent een maximum helling van 23% en hakt er goed in als je denkt nog 2km vals plat omhoog naar Vianden te gaan hebt. Stel sadisten! Terug bij de start zie ik bij het oprijden van de parkeerplaats Martijn net weer vertrekken. Hij blijkt de afslag naar de Muur gemist te hebben en heeft zo zijn achterstand in een voorsprong weten om te zetten.
Ik twijfel ik of ik door zal rijden of niet. Tja... 135 is wel wat anders dan 220km... dat kan ik niet maken. Dus doorrijden, dadelijk volgt de Col de Putscheid (rotding a 14%) waarna (dacht ik) de splitsing 165 en 220km ligt, dan bepaal ik daar wel hoe slecht het eraan toe is en of ik ga afkorten of niet. Eerst nog even wat voer en vooral water naar binnen werken. Het is weer erg heet vandaag en ik heb, zoals altijd in dit soort weer, problemen om voldoende vocht binnen te krijgen aangezien het als bij een vergiet door de poriën direct naar buiten lijkt te komen. Bij de controlepost zit een oude sacherijn die er scherp op let dat ik maar 1 lullig bekertje sportdrank pak en me boos aankijkt als ik zowel een halve snelle-Jelle en een halve wafel pak. Bedenk daarbij dat het evenement officieel gesponsort wordt door snelle-Jelle... voor 15 euro inschrijfgeld noem ik dit Hollandse zuinigheid... Maar vooruit, na bijgetankt (lees kraanwater) te hebben ga ik weer op pad.

De eerdergenoemde splitsing blijkt echter voor de voet te liggen en voordat ik er erg in heb zit ik op het parcours van de 220km. Die keuze is dus gemaakt. Ondertussen kom ik de klimmen niet meer met fatsoen op (tempo ligt zo'n 5km/u langzamer dan normaal), maar ondanks dat rij ik nog anderen voorbij, al is het erg rustig op het parcours. Afgezien van enkele rijders die een ingekorte route volgen rij ik op de 4e plek rond. Na de laatste post op ~175km mag de handrem er af en is het knallen in de afdalingen (en voor m'n gevoel) hopeloos kapot gaan op de klimmen. Ik pik een jongen op die ik eerder heb gezien toen hij mij voorbij reed en vroeg of hij wellicht in Vianden de controlepost had gemist. We rijden een end samen op en moeten nog even goed opletten op bordjes die halverwege de afdaling een smal paadje in wijzen, maar komen dan aan bij de laatste klim van de dag: een lange klim door het bos met daarin nog lange stukken 8% met pieken naar 11%. De benen willen nu echt niet meer, dus laat ik mijn metgezel rijden. In de verte zie ik wat andere renners rijden die een kortere afstand hebben gereden. Bij het passeren zie ik ook een 'oude' bekende: Martijn; de achterstand is weer ingelopen. Na nog een stukje verder klimmen volgt de afdaling naar Vianden en mag nog 1x over de kasseien gedokkerd worden. Alles doet me zeer, dus ik wil zo snel mogelijk van die ellendige steentjes af zijn, dus knal ik alle andere verkeer voorbij, waaronder vele wielrenners die angstvallig hun remmen ingeknepen houden. Bij de finish nog even een stempel halen en dan terug naar het hotel. Buiten tref ik Martijn nog even en bedank hem voor de prettige rit. Nu nog even terug over de kasseien naar boven om bij het hotel te komen. Met wat ferme pedaalslagen zijn de kasseien ook in stijgende lijn weer bedwongen en rij ik de fiets de garage binnen.

Een welverdiende douche volgt waarna ik aan het bunkeren sla en vervolgens op bed neer plof. Het plan is om eventjes te blijven liggen, maar een uur later wordt ik enigszins verschrikt wakker. Tja... Gert-Jan is moe...

Samengevat een zware tocht waarin de hoogtemeters overal in het parcours te vinden zijn met van begin tot eind pittige klimmen. De 220km bleken in de praktijk 210 km te zijn en de 4500 hoogtemeters meer dan 5700, afgelegd in iets minder dan 9 uur, met een netto gemiddelde van 25.04 km/u. Ondanks dat ik voor m'n gevoel de laatste helft niet meer omhoog kwam een toch niet onaardig gemiddelde, al zeg ik het zelf.

Dag 6: 09-06-2013 : Terugrit en uitfietsen rond Eindhoven (68,3km)

Bij het inpakken van de auto vallen de eerste druppen van wat een regenachtige dag zal worden. De vakantie en toertocht waren dus perfect gepland. Voordat ik de grens met België oversteek gooi ik de tank nog even vol, want dat doet hier toch een stuk minder zeer in de portemonnee (€1.335 ipv €1.70). Ter hoogte van Luik bast een noodweer los en staat er een flinke laag water op de snelweg, kortom tempo eruit en de ruitenwissers op standje 2. Naarmate ik verder noordwaarts kom klaart de lucht op en in Eindhoven schijnt de zon. Lekker weer om, na geluncht te hebben, nog even de benen los te rijden. Ik plan mijn route langs de aardbeienteler bij Soerendonk om daar de laatste dag van de vakantie te vieren met een bakje lekker zoete aardbeien.

Terugblik

In totaal heb ik in vijf dagen Luxemburg 615,9km gereden en daarin 12770 hoogtemeters overbrugd. Het weer was uit de kunst; eerder te warm dan te koud, het landschap erg mooi en de klimmen uitdagend. Vooral op ruhetag (dinsdag) is het goed zoeken naar gelegenheden om wat drinken te kopen en de bidon te kunnen vullen, en er was menig wegopbreking, maar afgezien daarvan was het weer heerlijk fietsen. Vianden was ook een prima uitvalsbasis om verschillende delen van Luxemburg te bestrijken. Zoals vorig jaar al geschreven, hier kom ik nog wel eens terug.